شش سالگیت مبارک فرشته ی کوچولوی مامان و بابا

دنبال عنوان برای مطلب امروز میگشتم ، بی اختیار ذهنم پرکشید به فرشته کوچولو ، دلم خواست بلند صدات کنم فرشته ی کوچولوی من ، آیلارم ! تو واقعا شش ساله شدی ؟ 

من تا چند سال دیگه میتونم تو رو فرشته ی ((کوچولو  )) صدات کنم ؟ نازنینم در ناباوری من تو بزرگ میشوی و بزرگتر ! و چند ساعت دیگر ششمین سالروز تولدت را پشت سر میگذرای و من همچنان با افسوس زمانی که به تندی میگذرد و کودکانه هایی که زمزمه ی نوجوانی پیدا میکند و در من جوانیی که رو به میانسالی میرود به نظاره نشسته ام و مسخ گذر روزهائیم که از پی هم میایند و میگذرند چون برق و باد که تو بزرگ شوی و من لذت در آغوشم جا شدنت را از دست بدهم !  چقدر خوب است که الان دختری شش ساله دارم که بزرگ میشود و شخصیتی میابد و سهم خود را از دنیایش پیدا میکند . و چقدر حیف است که دیگر آیلارم پنج ساله نیست که دستانش را روی صورتم بگذارد و بگوید (( مامان ببین کل کف دستم تا نوک انگشت ، اندازه فک تا زیر چشماته ! )).

دیگر پنج ساله نیست تا موقع بغل کردنش خودش را محکم به بالا پرت کند که (( مامان میخوام کمک کنم که راحت تر بغلم کنی به کمرت فشار نیاد  )) و واقعا تا جند سالگیش خواهم توانست بغلش کنم و در آغوشم بگردانمش ؟ و روزی که دیگر نتوانم بار دیگر احساس اتمام بارداری را خواهم داشت ! باردیگر پاره ی تنم از من جدا خواهد شد و چه سخت است !که دیگر نتوانی فرزندت را در آغوشت بگیری و بگردانی و چه شیرین است که میبینی رشد میکند و بزرگ میشود و به آینده  تعلق دارد . و باز افسوس میخورم که سهم من از آینده اش کم خواهد بود .  و همچنان در سردگمی احساسات خود غوطه ورم . ولی این را میدانم همیشه آرزویم شاد زیستنت است . پس همیشه شاد و سر خوش باش و از زندگیت لذت ببر .زندگی فقط یکبار اتفاق میوفتد . 

تولدت مبارک فرشته ی کوچولوی شش ساله ی من .